Φωτεινές εξελίξεις
Τον Απρίλιο του 1993 είχαμε αναφερθεί αναλυτικά στις αρχές λειτουργίας των
προβολέων των αυτοκινήτων και στα σύγχρονα συστήματα φωτισμού. Τον
περασμένο μήνα, στην έκθεση της Φρανκφούρτης, είδαμε ότι τα τελευταία
δυόμισι χρόνια η τεχνολογία σ? αυτόν τον τομέα έχει κάνει νέα μεγάλα
βήματα, χωρίς όμως τις συνήθεις τυμπανοκρουσίες που συνοδεύουν τις
εξελίξεις σε τομείς που τα τμήματα μάρκετινγκ των κατασκευαστών κρίνουν ότι
«πουλάνε».
H εξέλιξη αυτή δεν είναι βέβαια τυχαία, αφού οι ειδικοί γνωρίζουν ότι τα
φώτα είναι ένα από τα σημαντικότερα συστήματα ενεργητικής ασφάλειας τη
νύχτα.
Σας παρουσιάζουμε λοιπόν τα νέα φωτιστικά σώματα, που ήδη έχουν κάνει την
εμφάνισή τους στα νεότερα και ακριβότερα μοντέλα και σύντομα θα δούμε και
στα αυτοκίνητα που είναι προσιτά σε περισσότερους.
Του Πέτρου Σακελλαρίου
TA ΦΩΤΑ των αυτοκινήτων εκτελούν δύο λειτουργίες: παράγουν και διανέμουν το
φως. Στη διάρκεια της ιστορίας του αυτοκινήτου τόσο η τεχνολογία παραγωγής
του φωτός (δηλαδή οι λαμπτήρες) όσο και η τεχνολογία διανομής του (δηλαδή
οι ανακλαστήρες), έχει περάσει από πολλά στάδια βελτίωσης που φτάνουν μέχρι
και στην πλήρη αντικατάσταση παλιών λύσεων με νέες.
Γενικά οι μεγαλύτερες απαιτήσεις από τα φώτα των αυτοκινήτων αφορούν τη
μεσαία σκάλα. Πρέπει να φωτίζει ικανοποιητικά το δρόμο χωρίς να θαμπώνει
την αντίθετα κινούμενη κυκλοφορία. H λύση είναι η ασύμμετρη δέσμη φωτός. H
πλευρά του δρόμου στην οποία κινείται το αυτοκίνητο φωτίζεται περισσότερο
και πιο μακριά, ενώ αυτή που βρίσκεται προς το αντίθετο ρεύμα φωτίζεται
λιγότερο. Πιο κοντά στο αυτοκίνητο το φως είναι πυκνότερο. H αντίθεση
ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι δεν πρέπει να είναι έντονη, για να μην
ζαλίζεται ο οδηγός στις κατακόρυφες κινήσεις του αμαξώματος.
ΦΩΤΑ ΑΛΟΓΟΝΟΥ ME ΠΑΡΑΒΟΛΙΚΑ ΚΑΤΟΠΤΡΑ
O πιο απλός τρόπος για να καταφέρει κανείς τα παραπάνω είναι τα φώτα με
παραβολικό ανακλαστήρα και λαμπτήρα αλογόνου H4 με δύο νήματα.
Το νήμα της μεγάλης σκάλας βρίσκεται ακριβώς στο σημείο εστίασης έτσι ώστε
το φως να ανακλάται κατά τον κύριο άξονα της παραβολής, που πρέπει να είναι
παράλληλος με το δρόμο. Το νήμα της μεσαίας σκάλας βρίσκεται μπροστά από το
σημείο εστίασης με αποτέλεσμα το φως να ανακλάται υπό γωνία ως προς τον
κύριο άξονα. Επειδή σ? αυτήν την περίπτωση το κάτω μέρος του κατόπτρου θα
ανακλούσε το φως προς τα πάνω, το νήμα κρύβει από κάτω μία καλύπτρα, που
καθιστά ανενεργό το κάτω μέρος του ανακλαστήρα. O σχεδιασμός της καλύπτρας
είναι τέτοιος ώστε να επιτυγχάνεται ο διαχωρισμός ανάμεσα στη φωτεινή και
τη σκοτεινή περιοχή σύμφωνα με όσα περιγράψαμε παραπάνω.
Υπάρχουν όμως και αντικρουόμενες απαιτήσεις. O ανακλαστήρας πρέπει να
φωτίζει το ίδιο καλά τόσο μακριά και μπροστά, όσο κοντά και στα πλάγια. Για
να φωτίζει μακριά και μπροστά πρέπει να έχει μεγάλο μήκος εστίασης και
μικρό βάθος, ενώ για καλύτερο φωτισμό κοντά και στα πλάγια χρειάζεται μικρό
μήκος εστίασης και μεγάλο βάθος.
ΦΩΤΑ ΑΛΟΓΟΝΟΥ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΩΝ
H εξέλιξη της τεχνολογίας των πλαστικών έδωσε από το 1983 τη λύση σε αυτό
το πρόβλημα. Έγινε δυνατή η κατασκευή ανακλαστικών επιφανειών από πλαστικό,
οι οποίες αποτελούνται από παραβολικά τμήματα με διαφορετικά μήκη εστίασης,
που όμως έχουν κοινό σημείο εστίασης. Και με αυτά τα κάτοπτρα
χρησιμοποιούνται οι λαμπτήρες διπλού νήματος H4 με καλύπτρα κάτω από το
νήμα της μεσαίας σκάλας.
H κύρια ανακλαστική επιφάνεια ενός τέτοιου προβολέα έχει μεγάλο μήκος
εστίασης και φωτίζει καλύτερα μακριά, υπάρχει όμως και η βοηθητική
ανακλαστική επιφάνεια με μικρότερο μήκος εστίασης, που φωτίζει καλύτερα σε
κοντινές αποστάσεις και στα πλάγια.
Οι ομοεστιακοί προβολείς πολλαπλών επιφανειών -όπως λέγονται- συνδυάζουν το
χαμηλό κόστος με την αποτελεσματικότητα και γι? αυτό είναι σήμερα η πιο
συνηθισμένη λύση.
Γι? αυτούς τους προβολείς ισχύει γενικά ο κανόνας ότι όσο μεγαλύτερες είναι
οι διαστάσεις τόσο καλύτερος είναι ο φωτισμός του δρόμου. Αυτό όμως συχνά
έρχεται σε αντίθεση με τις σύγχρονες σχεδιαστικές τάσεις και τις
αεροδυναμικές απαιτήσεις, που κάνουν αναγκαία τη χρήση μικρότερων
φωτιστικών σωμάτων. Έτσι γρήγορα έκαναν την εμφάνισή τους και εναλλακτικές
λύσεις.
ΠΡΟΒΟΛΕΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗΣ
Μία εξέλιξη των πολλαπλών επιφανειών, που έγινε δυνατή με την ανάπτυξη
σύγχρονων μεθόδων σχεδιασμού σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, είναι οι
ανακλαστήρες ελεύθερης διαμόρφωσης που πρωτοεμφανίστηκαν το 1988. H τεχνική
σχεδιασμού τους έφερε «τα πάνω κάτω» στην τεχνολογία των προβολέων για
αυτοκίνητα.
Το σχήμα της ανακλαστικής επιφάνειας δεν είναι πλέον αποτέλεσμα μίας ή
περισσότερων μαθηματικών εξισώσεων. Το σχήμα του κατόπτρου υπολογίζεται
σημείο προς σημείο με στόχο την καλύτερη κατανομή του φωτός.
Έτσι έγινε δυνατή η κατασκευή ανακλαστήρων με 40% μεγαλύτερη απόδοση από
τους παραβολικούς με ίδιες διαστάσεις. Και αυτό γιατί στα παραβολικά
κάτοπτρα (ακόμα κι αν είναι ομοεστιακά πολλαπλών επιφανειών) μόνο το πάνω
μισό είναι ενεργό στη μεσαία σκάλα, ενώ με τις επιφάνειες ελεύθερης
διαμόρφωσης είναι δυνατή η εκμετάλλευση όλου του κατόπτρου, αφού με τον
σχεδιασμό σημείο προς σημείο είναι δυνατή η ανάκλαση του φωτός προς τα κάτω
από όλη την επιφάνεια.
Βέβαια αυτό σημαίνει ότι ένας προβολέας με επιφάνειες ελεύθερης διαμόρφωσης
μπορεί να λειτουργεί μόνο στη μεσαία ή μόνο στη μεγάλη σκάλα (ανάλογα με
τον σχεδιασμό του). Έτσι τους προβολείς αυτούς τους συναντούμε κατά ζεύγη
σε συστήματα 4 προβολέων, που ο καθένας λειτουργεί με λαμπτήρα μονού
νήματος (H1, H3 ή τους νεότερους H7). Έχουν το πλεονέκτημα ότι η μεσαία
σκάλα μένει αναμμένη μαζί με τη μεγάλη, επιτρέποντας στα μάτια του οδηγού
να προσαρμόζονται πιο γρήγορα στην αλλαγή του φωτισμού και επίσης τη
δυνατότητα μικρότερων διαστάσεων χωρίς να υστερούν σε απόδοση από τους
αντίστοιχους πολλαπλών επιφανειών.
Όλα τα παραπάνω έγιναν χωρίς σημαντική αύξηση του κόστους με αποτέλεσμα την
άμεση χρησιμοποίηση των προβολέων ελεύθερης διαμόρφωσης σε αυτοκίνητα που
απευθύνονται στο πλατύ κοινό. Από τα πρώτα αυτοκίνητα που χρησιμοποίησαν
τέτοιους προβολείς είναι η σειρά 200 της Ρόβερ και το Σέατ Τολέδο.
OI ΕΛΛΕΙΨΟΕΙΔΕΙΣ ΑΝΑΚΛΑΣΤΗΡΕΣ
Λίγα χρόνια νωρίτερα, η απαίτηση των σχεδιαστών για μικρότερες διαστάσεις
των προβολέων είχε οδηγήσει σε μία πολύ εντυπωσιακή στην εμφάνιση λύση για
τη μεσαία σκάλα και τους προβολείς ομίχλης. Ήδη από το 1983 έγιναν οι
πρώτες δοκιμές προβολέων με ελλειψοειδή ανακλαστήρα μικρής διαμέτρου. Το
1986 οι πρώτοι προβολείς παραγωγής αυτού του τύπου τοποθετήθηκαν στη σειρά
«7» της BMW.
H αρχή λειτουργίας τους είναι η ίδια με αυτήν των μηχανών προβολής σλάιντς.
Ένας λαμπτήρας αλογόνου (μονού νήματος) είναι τοποθετημένος στο σημείο
εστίασης ενός ελλειψοειδούς ανακλαστήρα. Τις ακτίνες του φωτός συγκεντρώνει
και κατευθύνει στο δρόμο ένας φακός στο μπροστινό μέρος του δρόμου. Το
σχήμα της ασύμμετρης δέσμης φωτός και η γραμμή διαχωρισμού της φωτεινής από
τη σκοτεινή περιοχή παράγονται από ένα διάφραγμα ειδικά διαμορφωμένο που
βρίσκεται ανάμεσα στον λαμπτήρα και τον φακό.
H αύξηση της απόδοσης είναι θεαματική.
Ένας ελλειψοειδής προβολέας έχει την ίδια απόδοση μ? έναν παραβολικό
4πλάσιας επιφάνειας.
O συνδυασμός των ελλειψοειδών κατόπτρων με την τεχνολογία των επιφανειών
ελεύθερης διαμόρφωσης το 1988, οδήγησε στη δεύτερη γενιά προβολέων αυτού
του τύπου, με ακόμα μεγαλύτερη απόδοση -χάρη στη μείωση των απωλειών λόγω
της ύπαρξης του διαφράγματος- και δυνατότητα για παραπέρα μείωση των
διαστάσεων. Ένας τέτοιος προβολέας διαμέτρου 40 χιλιοστών, με επιφάνειες
ελεύθερης διαμόρφωσης, έχει τα ίδια αποτελέσματα μ? έναν αντίστοιχο
ελλειψοειδή διαμέτρου 60 χιλιοστών, διαμορφωμένο σύμφωνα με σταθερές
μαθηματικές εξισώσεις.
Οι ελλειψοειδείς προβολείς χρησιμοποιούνται για τη μεσαία σκάλα σε
συστήματα 4 προβολέων, μαζί με παραβολικούς ανακλαστήρες για τη μεγάλη
σκάλα. Και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει το πλεονέκτημα της συνέχισης της
λειτουργίας της μεσαίας σκάλας, όταν ο οδηγός ανάβει τη μεγάλη.
Μολονότι τους πρωτοείδαμε σε μεγάλα και ακριβά αυτοκίνητα, οι ελλειψοειδείς
προβολείς σήμερα τοποθετούνται και σε πιο προσιτά μοντέλα όπως η Αλφα Ρομέο
145/146 ή ακόμα και το νέο Λάντα 2110.
OI ΛΑΜΠΤΗΡΕΣ ΕΚΚΕΝΩΣΗΣ ΞΕΝΟΥ
Το 1991 ολοκληρώθηκε η εξέλιξη μιας νέας γενιάς λαμπτήρων, η οποία θα
αλλάξει για ακόμα μία φορά τα δεδομένα. Μετά από 25 χρόνια οι λαμπτήρες
αλογόνου είχαν πλέον φτάσει στο όριο της εξέλιξής τους. H απόδοσή τους
περιοριζόταν από το σημείο τήξης του μετάλλου του νήματός τους. H πρόοδος
της τεχνολογίας των ανακλαστήρων δημιούργησε τις προϋποθέσεις και την
απαίτηση για λαμπτήρες με μεγαλύτερη απόδοση.
H μόνη λύση ήταν η χρήση λαμπτήρων εκκένωσης αερίου, λύση που εδώ και
χρόνια χρησιμοποιείται για τον φωτισμό των δρόμων, αθλητικών εγκαταστάσεων
κ.λπ. Το φως παράγεται από το τόξο μίας ηλεκτρικής εκκένωσης σ? ένα μείγμα
αδρανούς αερίου ξένου και ατμών μετάλλου. Οι λάμπες εκκένωσης για
αυτοκίνητα δεν είναι μεγαλύτερες από ένα σπίρτο και όμως, καταναλώνοντας
ισχύ μόλις 35 Watt, φωτίζουν σχεδόν δύο φορές όσο ένας λαμπτήρας αλογόνου
55 Watt. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την άμεση βελτίωση του φωτισμού στη
μεσαία σκάλα σε απόσταση που φτάνει τα 80 μέτρα μπροστά από το αυτοκίνητο.
Το φως είναι πιο έντονο, λευκό και ομογενές. Οι πεζοί και τα δίκυκλα στις
άκρες του δρόμου γίνονται ορατά πολύ νωρίτερα και βέβαια όλα αυτά επιδρούν
ευνοϊκά στην οδική ασφάλεια.
H πρώτη εφαρμογή λαμπτήρων εκκένωσης ήταν σε ελλειψοειδείς προβολείς. Από
το 1993 οι λαμπτήρες εκκένωσης άρχισαν να χρησιμοποιούνται σε μοντέλα της
BMW και της Αουντι.
Τα πλεονεκτήματα αυτής της τεχνολογίας όμως έχουν και το τίμημά τους, που
δεν είναι άλλο από το υψηλό κόστος. Οι λαμπτήρες εκκένωσης δεν μπορούν να
συνδεθούν απευθείας στο ηλεκτρικό κύκλωμα 12V του αυτοκινήτου. Χρειάζεται η
παρεμβολή μίας ηλεκτρονικής μονάδας παραγωγής υψηλής τάσης και ενός
κυκλώματος ανάφλεξης (στην κυριολεξία). Τρεις είναι οι φάσεις λειτουργίας
ενός λαμπτήρα εκκένωσης:
H ανάφλεξη (με την κυριολεκτική έννοια της λέξης) για να αρχίσει η
ηλεκτρική εκκένωση. Μέσα στον λαμπτήρα που περιέχει αέριο ξένο
δημιουργείται ηλεκτρική εκκένωση από μία τάση 15.000-28.000 Volt.
Μετά την αρχική εκκένωση τα μεταλλικά άλατα που περιέχει ο λαμπτήρας
θερμαίνονται μέχρι το σημείο εξάτμισής τους. Μόλις γίνει αυτό το ηλεκτρικό
τόξο σταθεροποιείται παράγοντας την επιθυμητή απόχρωση φωτός.
Μόλις σχηματιστεί το σταθερό τόξο η ισχύς ρυθμίζεται στα 35 Watt και η
τάση ανάμεσα στα 60 και 100 Volt, εξασφαλίζοντας τη συνεχή λειτουργία του
λαμπτήρα.
Όλα αυτά γίνονται τόσο γρήγορα που ο λαμπτήρας εκπέμπει αρκετό φως μετά από
μόλις 1''. Για σύγκριση και μόνο αναφέρουμε ότι οι λαμπτήρες εκκένωσης που
χρησιμοποιούνται για τον φωτισμό των δρόμων χρειάζονται αρκετά λεπτά μέχρι
να «ζεσταθούν».
H ηλεκτρονική μονάδα και το κύκλωμα ανάφλεξης βρίσκονται μέσα σε κουτί
συμπαγών διαστάσεων που τα προστατεύει από τις συνθήκες του περιβάλλοντος.
H ηλεκτρονική μονάδα διακόπτει αυτόματα τη λειτουργία του συστήματος αν
κάτι δεν πάει καλά (όπως π.χ. σε περίπτωση σύγκρουσης), για να μην συμβεί
ατύχημα από τις υψηλές τάσεις με τις οποίες λειτουργούν οι λαμπτήρες αυτοί.
ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΙ
Τα θεαματικά αποτελέσματα των ελλειψοειδών προβολέων με λαμπτήρες εκκένωσης
ήταν επόμενο να οδηγήσουν σε προσπάθειες μείωσης του κόστους για να
αυξηθούν τα περιθώρια εφαρμογής τους σε αυτοκίνητα παραγωγής. Με δεδομένο
το κόστος της ειδικής εγκατάστασης που απαιτούν οι λαμπτήρες εκκένωσης, η
μόνη άμεση λύση ήταν χρήση φτηνότερων ανακλαστήρων. Έτσι φέτος
χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στη νέα Μερτσέντες «Ε» προβολείς ελεύθερης
διαμόρφωσης με λαμπτήρες εκκένωσης ξένου. Οι προσπάθειες παραπέρα μείωσης
του κόστους σκόνταφταν στην αναγκαιότητα χρήσης συστήματος 4 προβολέων,
αφού η παραγωγή 2 τόξων εκκένωσης σε διαφορετικά σημεία μέσα στον ίδιο
λαμπτήρα δεν είναι δυνατή.
Φέτος όμως στην έκθεση της Φρανκφούρτης παρουσιάστηκε ένα σύστημα που
μετακινεί ολόκληρο τον λαμπτήρα μέσα στον ανακλαστήρα μεταθέτοντας το τόξο
από το σημείο εστίασης σε θέση μπροστά από αυτό και αντίστροφα. Έτσι
γίνεται δυνατή η χρήση των λαμπτήρων εκκένωσης ακόμα και στους φτηνούς
ομοεστιακούς παραβολικούς ανακλαστήρες πολλαπλών επιφανειών. Επειδή δεν
σβήνει κάποιο νήμα με το άναμμα κάποιου άλλου, η μετάβαση από τη μία σκάλα
στην άλλη γίνεται το ίδιο ομαλά όπως και στα συστήματα 4 προβολέων.
ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΚΡΥΣΤΑΛΛΑ ΠΡΟΒΟΛΕΩΝ
Εξίσου σημαντικό ρόλο με τον ανακλαστήρα παίζουν και οι εξωτερικές
κρυστάλλινες επιφάνειες των προβολέων, οι ραβδώσεις των οποίων είναι
σχεδιασμένες για την καλύτερη κατανομή του φωτός. Αυτές οι επιφάνειες μέχρι
πρόσφατα κατασκευάζονταν από γυαλί, όμως το 1994 χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη
φορά στο Όπελ Ωμέγα πλαστικά κρύσταλλα στους προβολείς. Ακολούθησαν η νέα
Μερτσέντες «Ε» και το Φίατ Μπράβο/Μπράβα.
Τα πλεονεκτήματα είναι μικρότερο βάρος και μεγαλύτερη ελευθερία επιλογών
για τους σχεδιαστές.
ΦΩΤΑ ΠΟΥ... ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ
Ακόμη και τα τελειότερης τεχνολογίας φώτα όμως πρέπει να είναι σωστά
ρυθμισμένα. Και όπως όλοι γνωρίζουμε η ρύθμιση μεταβάλλεται ακόμα και με το
φορτίο. Το πρόβλημα λύνεται με τις εφαρμογές των ηλεκτρονικών συστημάτων
ελέγχου επεκτείνονται σιγά-σιγά και στα φώτα. Ήδη έχουν διαδοθεί αρκετά τα
συστήματα ρύθμισης του ύψους της δέσμης των προβολέων με διακόπτη από τη
θέση του οδηγού. Πρόσφατα όμως τοποθετήθηκαν σε αυτοκίνητα παραγωγής
ηλεκτρονικά συστήματα αυτόματης ρύθμισης του ύψους της δέσμης συνεχώς,
ανάλογα με τις οδικές συνθήκες.
Έτσι η δέσμη ρυθμίζεται αυτόματα, όχι μόνο ανάλογα με το πόσο φορτωμένο
είναι το αυτοκίνητο, αλλά ακόμα και στη διάρκεια της επιτάχυνσης και της
επιβράδυνσης.
Τα συστήματα αυτά συνήθως συνδυάζονται με συστήματα αυτόματης πλύσης των
προβολέων, βελτιωμένα και πιο αποτελεσματικά σε σχέση με αυτά του
παρελθόντος. H χρήση των συστημάτων πλύσης των προβολέων έχει διαδοθεί
αρκετά στη βόρεια Ευρώπη λόγω μετρήσεων που δείχνουν ότι ακόμα και ένα
σχεδόν αόρατο στρώμα σκόνης στην επιφάνεια των προβολέων, μπορεί να γίνει η
αιτία πτώσης της απόδοσής τους μέχρι και 80%.
H πιο εντυπωσιακή εξέλιξη όμως, που δεν έχει μπει ακόμα σε παραγωγή, είναι
οι προβολείς μεταβαλλόμενης κατανομής φωτός. Οι προβολείς αυτοί ξεπερνούν
τις προδιαγραφές που απαιτούν μία ασύμμετρη δέσμη φωτός και προσαρμόζουν τη
δέσμη φωτός ανάλογα με τις ιδιαίτερες απαιτήσεις των οδικών συνθηκών της
κάθε στιγμής. Έτσι φωτίζουν μακριά, όπως η μεγάλη σκάλα των κοινών
προβολέων, στις υψηλές ταχύτητες στους αυτοκινητόδρομους, αλλά η στενή και
μεγάλου βάθους δέσμη «ανοίγει» στις στροφές για να φωτίζονται καλύτερα τα
όρια του δρόμου. Ειδικοί αισθητήρες στο τιμόνι ενεργοποιούν αυτήν τη
λειτουργία. H μεσαία σκάλα εκπέμπει μία φαρδιά δέσμη φωτός που κάνει την
κίνηση στην πόλη ιδιαίτερα ασφαλή. Το φως μπορεί ακόμα να ρυθμιστεί
αυτόματα ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες και τις συνθήκες ορατότητας
(μακάρι να μπουν αυτοί οι προβολείς σε παραγωγή για να γλιτώσουμε από τους
ηλίθιους που ανάβουν τα φώτα ομίχλης τους χωρίς να υπάρχει λόγος).
Για να γίνουν όλα αυτά χρησιμοποιούνται σύνθετα φωτιστικά σώματα με πολλούς
μικρούς ανακλαστήρες που ο καθένας επιτελεί διαφορετική λειτουργία. H
έξυπνα συνδυασμένη χρήση διαφορετικών ανακλαστήρων κάθε φορά επιτυγχάνει τη
βέλτιστη κατανομή του φωτός ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν. Το
σύστημα είναι έτοιμο για παραγωγή και το μόνο που μένει είναι η τροποποίηση
των νομοθετημένων προδιαγραφών που θα επιτρέψει τη χρήση του.
ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ KAI ΣΤΑ ΠΙΣΩ ΦΩΤΑ
Το ενδιαφέρον των ερευνητών όμως δεν εξαντλείται μόνο στα μπροστινά φώτα.
Συνεχώς γίνονται έρευνες και βελτιώσεις στα πίσω φώτα με στόχο την πιο
γρήγορη και κατανοητή πληροφόρηση των οδηγών που ακολουθούν.
Μία από τις τελευταίες εξελίξεις είναι τα φωτιστικά σώματα στα οποία οι
φωτεινές επιφάνειες διαφόρων χρωμάτων σχηματίζονται από πολλά μικρά
λαμπάκια, αντί για τον κλασικό τρόπο με τον ανακλαστήρα και το χρωματιστό
πλαστικό κάλυμμα.
Αυτά τα φωτεινά... ψηφιδωτά δίνουν τη δυνατότητα παραγωγής σημάτων σε
διάφορα σχήματα, τα οποία κατατοπίζουν καλύτερα τους οδηγούς για τις
προθέσεις όσων κινούνται μπροστά τους.
Επίσης αντί για συμβατικά λαμπάκια μπορούν να χρησιμοποιηθούν φωτεινές
δίοδοι (LEDs), οι οποίες μπορούν να παράγουν φως οποιαδήποτε απόχρωσης
εκτός από άσπρο (πράγμα που σημαίνει ότι στα φώτα οπισθοπορείας η μόνη λύση
είναι οι συμβατικές λάμπες).
Επίσης οι φωτεινές δίοδοι ανάβουν 0,2?? νωρίτερα από τους συμβατικούς
λαμπτήρες και αυτό στην περίπτωση των φρένων σημαίνει γρηγορότερη
ειδοποίηση και μείωση της απόστασης φρεναρίσματος κατά 5 μέτρα (από τα 100
χ.α.ώ.) για τον οδηγό που ακολουθεί. Ήδη πολλά από τα «τρίτα» φώτα για τα
φρένα, που θα γίνουν υποχρεωτικά από το 1997, κατασκευάζονται με αυτόν τον
τρόπο.
Τα ίδια πλεονεκτήματα έχουν και οι λαμπτήρες νέον που αποτελούν μία ακόμα
εναλλακτική λύση -και μάλιστα εντυπωσιακή- για τα φώτα των φρένων.
Προσπάθειες όμως γίνονται και για τη μείωση της... κατανάλωσης ενέργειας
των πίσω φώτων. Και αυτό γιατί για κάθε 100 KWh ηλεκτρικής ενέργειας που
παράγει η γεννήτρια του αυτοκινήτου, ο κινητήρας καταναλώνει 0,3 λίτρα
καυσίμου επιπλέον. Οι φωτεινές δίοδοι είναι κατά 85% πιο οικονομικές και οι
σωλήνες νέον κατά 33%. Και για να μην είναι κανείς παραπονεμένος, ήδη έχουν
εξελιχθεί λαμπτήρες αλογόνου των 7 Watt για τα συμβατικά πίσω φώτα, που
έχουν την ίδια απόδοση με τους λαμπτήρες πυρακτώσεως των 25 Watt που
χρησιμοποιούνταν μέχρι τώρα.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Όλα όσα αναφέρουμε εδώ είναι για άλλη μία φορά απόδειξη ότι ακόμα και το
πιο απλό και συνηθισμένο εκ πρώτης όψεως υποσύστημα του αυτοκινήτου, είναι
αποτέλεσμα συστηματικής έρευνας και εφαρμογής υψηλής τεχνολογίας, με στόχο
την αύξηση της ασφάλειας, τη διευκόλυνση όσων χρησιμοποιούν τα αυτοκίνητα
και την εξοικονόμηση φυσικών πόρων.
Τα φώτα δεν αποτελούν εξαίρεση. Με όσα είδαμε στην τελευταία έκθεση της
Φρανκφούρτης και σας παρουσιάσαμε σήμερα, το μέλλον της νυχτερινής οδήγησης
προβλέπεται... φωτεινό._Π.Σ.
ΛΕΖΑΝΤΕΣ
H βασική γεωμετρία ενός προβολέα. F είναι το σημείο εστίασης και f το μήκος
εστίασης.
Στους παραβολικούς ανακλαστήρες το νήμα της μεσαίας σκάλας (1) βρίσκεται
μπροστά από το σημείο εστίασης. Την ασύμμετρη δέσμη φωτός παράγει μία
καλύπτρα (2) που βρίσκεται κάτω από το νήμα.
Παραβολικός προβολέας τύπου πολλαπλών επιφανειών με κοινό σημείο εστίασης.
Αποτελεί την πιο συνηθισμένη σύγχρονη λύση λόγω χαμηλού κόστους.
(Φωτο: Hella)
Ανακλαστήρας επιφανειών ελεύθερης διαμόρφωσης. Προσέξτε τα ξεχωριστά
τμήματα για τη μεσαία και τη μεγάλη σκάλα.
(Φωτο: Hella)
H αρχή λειτουργίας των ανακλαστήρων ελεύθερης διαμόρφωσης. Όλα τα σημεία
του ανακλαστήρα ανακλούν το φως προς την επιθυμητή κατεύθυνση.
Πριν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δώσουν τη δυνατότητα σχεδιασμού των
επιφανειών ελεύθερης διαμόρφωσης, οι ελλειψοειδείς προβολείς αποτελούσαν τη
μόνη λύση για σημαντική μείωση των διαστάσεων, ήδη από το 1986. Με την
τεχνική των επιφανειών ελεύθερης διαμόρφωσης έγινε δυνατή η μείωση των
διαστάσεων τους ακόμα περισσότερο.
(Φωτο: Bosch)
Μελέτη σε ηλεκτρονικό υπολογιστή της διαδρομής που ακολουθούν οι ακτίνες
φωτός σ? έναν ελλειψοειδή προβολέα με συγκεντρωτικό φακό.
(Φωτο: Hella)
Οι λαμπτήρες εκκένωσης ξένου σχεδόν διπλασίασαν την απόδοση των προβολέων.
H πρώτη εφαρμογή τους ήταν σε ελλειψοειδείς προβολείς. Το κόστος
εγκατάστασής τους όμως είναι μεγάλο λόγω της ειδικής μονάδας υψηλής τάσης
που είναι απαραίτητη.
(Φωτο: Hella)
H προσπάθεια να γίνουν οι λαμπτήρες ξένου προσιτοί σε περισσότερους,
οδήγησε στην εξέλιξη ενός συστήματος που μετακινεί τον λαμπτήρα μέσα έξω
στον ανακλαστήρα. Έτσι είναι δυνατή η χρήση των λαμπτήρων αυτών ακόμα και
σε απλούς παραβολικούς ανακλαστήρες.
(Φωτο: Bosch)
Τα πλαστικά εξωτερικά κρύσταλλα αντικαθιστούν το γυάλινα για λόγους μείωσης
του βάρους και του κόστους, αλλά και αύξησης της ελευθερίας των σχεδιαστών.
Στη νέα Μερτσέντες «Ε» η εξοικονόμηση βάρους φτάνει το 1,5 κιλό.
(Φωτο: Hella)
Τα αυτόματα συστήματα πλύσης των προβολέων έχουν διαδοθεί αρκετά στη βόρεια
Ευρώπη αφού εξασφαλίζουν την καλή τους απόδοση σε όλες τις καιρικές
συνθήκες, χωρίς να χρειάζεται ο οδηγός να κουνηθεί από τη θέση του.
(Φωτο: Hella)
Οι προβολείς μεταβαλλόμενης κατανομής φωτός αποτελούνται από πολλούς
μικρούς ανακλαστήρες που ο καθένας επιτελεί διαφορετική λειτουργία. H
έξυπνα συνδυασμένη χρήση διαφορετικών ανακλαστήρων κάθε φορά επιτυγχάνει τη
βέλτιστη κατανομή του φωτός ανάλογα με τις συνθήκες που επικρατούν.
(Φωτο: Bosch)
O «ψηφιδωτός» σχεδιασμός των πίσω φώτων επιτρέπει την παραγωγή ενδείξεων σε
διάφορα σχήματα που πληροφορούν καλύτερα τους οδηγούς που ακολουθούν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ελιγμός αριστερά ενός μεγάλου φορτηγού
για να στρίψει στη συνέχεια δεξιά σε κάποιον στενό δρόμο.
(Φωτο: Hella)
O «ψηφιδωτός» σχεδιασμός με χρήση LED επιτρέπει τη δημιουργία μονόχρωμων
πίσω φωτιστικών σωμάτων με σωστή χρωματική απόδοση και ομοιόμορφη κατανομή
φωτός όταν ανάβουν. H γρηγορότερη απόκριση των LED μεταφράζεται σε ταχύτερη
αντίληψη των σημάτων από τους οδηγούς που ακολουθούν.
(Φωτο: Hella)
ΑΠΟ TH ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ
ΣΥΓΚΡΙΝΟΥΜΕ THN ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ ΤΩΝ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΩΝ
ΣΤΙΣ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ σελίδες, πήραμε ήδη μια γεύση για την πολυπλοκότητα που
κρύβει ένα πολύτιμο μεν για την ασφάλειά μας, αδιάφορο δε για τον μέσο
οδηγό εξάρτημα των αυτοκινήτων. Τα φωτιστικά λοιπόν όπως άλλωστε συμβαίνει
και με όλα τα περιφερειακά υποσυστήματα του αυτοκινήτου εξελίσσονται
συνεχώς, αλλά πάντοτε εκείνο που πρέπει να ενδιαφέρει -πέρα από τη θεωρία-
είναι και η πρακτική πλευρά του θέματος.
Μπορεί λοιπόν το «μέλλον της νυχτερινής οδήγησης να προβλέπεται φωτεινό»
όπως λέει και ο επίλογος του προηγούμενου άρθρου, τι γίνεται όμως με την
αποτελεσματικότητα των φώτων στα σημερινά αυτοκίνητα;
Ασφαλώς, κάθε μοντέλο έχει και διαφορετικής απόδοσης φώτα. Ανάλογα μάλιστα
με τον κατασκευαστή των συστημάτων μπορεί το ίδιο αυτοκίνητο να έχει
καλύτερα ή χειρότερα φώτα.
Και εν πάση περιπτώσει σαφώς υπάρχουν κάποια ελάχιστα όρια απόδοσης, κάτω
από τα οποία, ο οδηγός θα έχει πρόβλημα καλής ορατότητας.
Ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, όπου ο φωτισμός των δρόμων είναι γενικά
ανεπαρκής, οι εναλλαγές από φωτισμένα σε σκοτεινά τμήματα, ξαφνικές, τα
φώτα των περισσότερων αυτοκινήτων αρύθμιστα και η χρήση τους (από τους
οδηγούς) γενικά αλόγιστη.
Είναι δε εν γένει προτιμότερο, ένα αυτοκίνητο με μέτριας μεν απόδοσης φώτα,
τα οποία είναι σωστά ρυθμισμένα, από ένα αυτοκίνητο με πολύ καλά φώτα τα
οποία όμως... σημαδεύουν τα δέντρα ή τους απέναντι ερχόμενους.
Στη συνέχεια, μπορείτε να μελετήσετε τους σχετικούς πίνακες με την απόδοση
των φώτων αρκετών αυτοκινήτων, όπως αυτή μετρήθηκε από τους συναδέλφους του
φιλανδικού περιοδικού TM με το οποίο οι 4TPOXOI συνεργάζονται εδώ και πολλά
χρόνια.
Σε αυτήν τη δοκιμή μετρήθηκαν αρκετά αυτοκίνητα με λάμπες αλογόνου και ένα
(το Αουντι A6) με τις καινούριες λάμπες εκκένωσης αερίου. Κάθε αυτοκίνητο
υποβλήθηκε σε πάνω από εξήντα μετρήσεις που έγιναν σε ειδική πλατφόρμα
δοκιμών. Είναι χαρακτηριστικό ότι, σε όλα τα αυτοκίνητα, χρειάστηκε να
ρυθμιστούν οι προβολείς.
Οι μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν σε απόσταση 10 μ. από το αυτοκίνητο στο ύψος
του κέντρου κάθε προβολέα.
Ως όριο έντασης του φωτισμού ορίσθηκαν τα 5 lux. Με αυτό το φως μπορεί το
ανθρώπινο μάτι να αναγνωρίσει το περιβάλλον, ενώ κάτω από αυτό η αναγνώριση
είναι ανεπαρκής.
Κατά τη διάρκεια της δοκιμής η μπαταρία ήταν συνδεδεμένη με εξωτερικό
τροφοδοτικό σταθερής τάσης, για να αποφευχθούν οι ανεπιθύμητες διακυμάνσεις
που παρουσιάζονται στο αυτοκίνητο όταν λειτουργεί το σύστημα
θέρμανσης-εξαερισμού ή ο ανεμιστήρας του ψυγείου.
O τρόπος της αξιολόγησης
Οι επιδόσεις, στη μεσαία σκάλα των φώτων, ήταν ο κύριος παράγοντας στην
τελική κατάταξη. Στους πίνακες αναφέρονται επίσης ο κατασκευαστής των
προβολέων και ο δείκτης φωτεινότητας.
Όπου υπάρχουν δύο αριθμοί, ο δεύτερος αφορά τους πρόσθετους προβολείς. Σε
αρκετές χώρες, το άθροισμα των δεικτών φωτεινότητας δεν πρέπει σε καμία
περίπτωση να ξεπερνά τον αριθμό 75.
Όλα τα αυτοκίνητα που μετρήθηκαν ήταν καινούρια και είχαν τους προβολείς
τους ρυθμισμένους σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή.
Όλα δε αξιολογήθηκαν και χωρίστηκαν σε πέντε κατηγορίες ανάλογα με την
επίδοσή τους:
1. Εξαιρετικά
2. Πολύ καλά
3. Καλά
4. Μέτρια
5. Ανεπαρκή
Οι μετρήσεις αυτές έδειξαν ότι, στην πράξη, οι κορυφαίες επιδόσεις στη
μεσαία σκάλα των φώτων έχουν ίδια αποτελεσματικότητα με τις χειρότερες στη
μεγάλη σκάλα.
Το αποτέλεσμα αυτό είναι αρκετά περίεργο, καθώς σήμερα σχεδόν όλοι οι
κατασκευαστές χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές για τον σχεδιασμό των
φωτιστικών σωμάτων.
Ορισμένα χρήσιμα στοιχεία
Τα μεσαία φώτα είναι τα πιο σημαντικά σ? ένα σύγχρονο αυτοκίνητο. Εξαιτίας
της αυξημένης κίνησης στην Ευρώπη η μεγάλη σκάλα των φώτων χρησιμοποιείται
ελάχιστα, (πλην Λακεδαιμονίων φυσικά) αφού συνήθως υπάρχουν συνεχώς
αυτοκίνητα και στις δύο κατευθύνσεις του δρόμου. Υπολογίζεται ότι, στο 98%
των χιλιομέτρων που διανύονται τη νύχτα στους ευρωπαϊκούς δρόμους, οι
οδηγοί χρησιμοποιούν τη μεσαία σκάλα των φώτων στα αυτοκίνητά τους. Γι?
αυτό το λόγο στη δοκιμή έχει δοθεί έμφαση κυρίως στα μεσαία φώτα.
...Και κάποιες παράμετροι
O συντελεστής αεροδυναμικής αντίστασης γίνεται όλο και πιο σημαντικός
παράγοντας στη σχεδίαση ενός αυτοκινήτου. Γι? αυτόν το λόγο οι μάσκες των
αυτοκινήτων έχουν γίνει στενές και τα εμπρός καπό έχουν χαμηλώσει. Έτσι οι
προβολείς τοποθετούνται πιο χαμηλά απ? ό,τι στο παρελθόν. Γι? αυτό και η
γεωμετρική τους δέσμη είναι πιο στενή και πιο κοντά στο εμπρός μέρος του
αυτοκινήτου.
Οι νέες απαιτήσεις δημιουργούν αρκετούς πονοκεφάλους στους σχεδιαστές των
προβολέων. Είναι δεδομένο ότι η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από το
μέγεθος και την καμπυλότητα του ανακλαστήρα. Επιπλέον, η εστιακή απόσταση
του ανακλαστήρα επιδρά στη λαμπρότητα της δέσμης. Μικρή εστιακή απόσταση
σημαίνει κοντινή και ευρεία δέσμη. Αντίθετα η μεγάλη εστιακή απόσταση έχει
ως αποτέλεσμα στενή και εις μάκρος δέσμη.
Αποτελεσματικότερα φώτα
Όταν παρουσιάστηκαν οι λάμπες αλογόνου -πριν από 25 χρόνια περίπου-
διπλασιάστηκε η αποτελεσματικότητα των προβολέων σε σύγκριση με τις λάμπες
πυρακτώσεως.
Από τότε η αποτελεσματικότητα της μεγάλης σκάλας των φώτων έχει βελτιωθεί
οριακά.
Με τις λάμπες αλογόνου είναι πολύ εύκολο να πετύχεις καλή απόδοση στη
μεγάλη σκάλα, αλλά αν θέλεις ταυτόχρονα και ικανοποιητικά μεσαία φώτα, τότε
υπάρχουν αρκετά προβλήματα.
Τα ασύμμετρα κάτοπτρα αποτέλεσαν σημαντική εξέλιξη. Με αυτά μπορεί να
επιτευχθεί μεγαλύτερη δέσμη στη δεξιά πλευρά του δρόμου, χωρίς να
«τυφλώνονται» οι οδηγοί των οχημάτων που έρχονται από την αντίθετη
κατεύθυνση.
Με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών υπολογιστών βελτιστοποιήθηκε η λάμψη και η
δέσμη των μεσαίων φώτων, μετεβάλλοντας την εστιακή απόσταση του κατόπτρου.
Επίσης μειώθηκε και το μέγεθος των φωτιστικών σωμάτων, χωρίς να μειωθεί
ανάλογα η αποτελεσματικότητά τους. Για το σκοπό αυτό χρημοποιούνται ειδικά
σκίαστρα, που παρεμβάλλονται ανάμεσα στη λάμπα και στο κρύσταλλο του
προβολέα σε σταθερή ρυθμισμένη από πριν θέση.
Συστήματα με τέσσερις λάμπες
Υπάρχουν συστήματα που χρησιμοποιούν ξεχωριστές λάμπες για τα μεσαία και τα
μεγάλα φώτα. Αυτός ο τύπος χρησιμοποιήθηκε για διάφορους λόγους, ακόμη και
απλώς σχεδιαστικούς.
Είναι προφανές ότι ο σχεδιασμός προβολέων μιας λειτουργίας είναι
ευκολότερος. Είναι επίσης εφικτός ο σχεδιασμός τεσσάρων μικρότερων σε
μέγεθος προβολέων αντί για δύο μεγαλύτερους. Όταν στην αρχή της δεκαετίας
του ?70 πρωτοπαρουσιάστηκαν οι λάμπες αλογόνου, η χρήση τεσσάρων προβολέων
ήταν αναγκαστική. Και αυτό γιατί οι λάμπες ήταν μονοπολικές. Οι διπολικές
λάμπες (H4) κατασκευάστηκαν αργότερα και επέτρεψαν την κατασκευή προβολέων
«διπλής χρήσης». Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα με τις νέες λάμπες εκκένωσης
αερίου. Είναι μονοπολικές και γι? αυτό απαιτούνται ξεχωριστές για τη μεσαία
και τη μεγάλη σκάλα.
Ίδια αυτοκίνητα με διαφορετικά φώτα
Για να είναι σίγουροι οι κατασκευαστές αυτοκινήτων ότι δεν θα υπάρχουν
προβλήματα στη ροή της παραγωγής, αγοράζουν εξαρτήματα από διαφορετικούς
προμηθευτές. Έτσι, συνήθως δύο ίδια αυτοκίνητα, μπορεί να έχουν διαφορετικά
λάστιχα ή όργανα ελέγχου και βέβαια διαφορετικών εταιριών φωτιστικά σώματα.
Ένα παράδειγμα αποτελεί το Όπελ Αστρα. Οι προβολείς του προέρχονται από
τρεις κατασκευαστές. Διαφέρουν όμως και σε αποτελεσματικότητα. Και είναι
τόσο μεγάλες οι διαφορές που κατατάσσουν το αυτοκίνητο σε τρεις
διαφορετικές κατηγορίες: Καλά φώτα (Valeo), Μέτρια φώτα (Carello) και
Ανεπαρκή φώτα (Bosch).
Από την άλλη πλευρά δεν μπορεί κάποιος να κατηγορήσει τους κατασκευαστές
προβολέων γι? αυτά τα αποτελέσματα. Στην κατηγορία «Εξαιρετικά φώτα»
υπάρχουν επτά αυτοκίνητα, τρία από τα οποία χρησιμοποιούν προβολείς της
Bosch. Οι κατασκευαστές προβολέων έχουν τη δυνατότητα να σχεδιάσουν
κορυφαία προϊόντα, αν οι αυτοκινητοβιομηχανίες έχουν τη διάθεση να
πληρώσουν περισσότερα χρήματα για την εξέλιξη και την κατασκευή τους._4Τ.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΦΩΤΑ
Σ? αυτή την κατηγορία η μεσαία σκάλα των φώτων πρέπει να είναι
αποτελεσματική τουλάχιστον σε απόσταση 80 μ. από το όχημα. H μόνη εξαίρεση
είναι η BMW 316, της οποίας η δέσμη είναι μικρότερη των 80 μ., αλλά η
εξαιρετική της φωτεινότητα, την ανεβάζει στη συνολική βαθμολογία.
ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΦΩΤΑ
Πάνω από το 25% των αυτοκινήτων ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Το Βόλβο
940 έχει την καλύτερη μεγάλη σκάλα από όλα τα αυτοκίνητα της δοκιμής, αλλά
κατατάσσεται σ? αυτή την κατηγορία, αφού τα μεσαία φώτα του είναι λίγο
χειρότερα των εξαιρετικών. Για τον ίδιο λόγο σ? αυτή την κατηγορία
κατατάσσονται οι Σιτροέν, BMW 740 και οι Τζάγκιουαρ.
ΚΑΛΑ ΦΩΤΑ
To 30% των αυτοκινήτων ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Σε όλα η δέσμη των
μεσαίων φώτων δεν ξεπερνά τα 70 μ. Πρέπει επίσης η δέσμη της μεγάλης σκάλας
να μην είναι μικρότερη των 120 μ. Εξαιτίας αυτού το Αουντι A8 και η
Μερτσέντες C180 κατατάσσονται σε χαμηλότερες κατηγορίες.
METPIA ΦΩΤΑ
Σχεδόν το 1/5 των αυτοκινήτων της δοκιμής έχουν μέτρια φώτα. Τα μεσαία φώτα
δεν είναι αποτελεσματικά σε απόσταση μεγαλύτερη των 60 μ. Εδώ όμως παίζει
σημαντικό ρόλο η απόδοση της μεγάλης σκάλας και η γεωμετρία της δέσμης.
ΑΝΕΠΑΡΚΗ ΦΩΤΑ
Εάν η δέσμη των μεσαίων φώτων είναι μικρότερη των 60 μέτρων τότε
χαρακτηρίζονται ανεπαρκή. Ακόμη κι αν η μεγάλη σκάλα είναι πολύ καλή το
αποτέλεσμα δεν αλλάζει. Αλλωστε η μεγάλη διαφορά στην απόδοση της μεσαίας
και της μεγάλης σκάλας εγκυμονεί πολλούς κινδύνους σε κανονικές συνθήκες
κυκλοφορίας.
ΛΕΖΑΝΤΕΣ
Οι μονοπολικές λάμπες αλογόνου H7 είναι οι πιο εξελιγμένες του τύπου. Σε
σύγκριση με τις H4 είναι μικρότερες σε μέγεθος και τοποθετούνται
ακριβέστερα.
Το σχήμα δείχνει την κάθετη τομή των μεσαίων φώτων όπως τα βλέπει ο οδηγός
σ? έναν τοίχο. H αρίθμηση είναι αντίστοιχη στο φανό και στο αποτύπωμα. H
ασύμμετρη περιοχή (1) αποδεικνύει την καλύτερη φωτεινότητα προς τα δεξιά
(προς τη δεξιά πλευρά του δρόμου δηλαδή).
Τα τμήματα 1, 2, 3 και 4 του κρυστάλλου ευθύνονται για το σχήμα και τη
γεωμετρία της δέσμης.
H εμφάνιση των φώτων εκκένωσηςς αερίου στο Αουντι A6 δεν άλλαξε την
εμφάνιση των φωτιστικών σωμάτων. Οι διαφορές εντοπίζονται στους διακόπτες
και στο σύστημα ελέγχου. Στο Αουντι οι νέες λάμπες χρησιμοποιούνται μαζί με
εξελιγμένα κρύσταλλα. Στο ίδιο φωτιστικό σώμα υπάρχει και λάμπα αλογόνου
που ανάβει μόνο στη μεγάλη σκάλα, καθώς και λάμπες για τα φώτα ομίχλης.